Template:گاهشمار مرقد امام حسین(ع)

Revision as of 11:02, 9 August 2016 by Admin (talk | contribs) (صفحه‌ای تازه حاوی «{| class="infobox" align="left" width="25%" style="border:1px solid #ddd; margin:0 1em 1em 0; background:#ffeebb; padding:0 1em 1em 0; vert...» ایجاد کرد)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)
گاهشمار مرقد امام حسین(ع)[1]
۶۱ق. (۱۲ محرم) نخستین کسانی که آرامگاه حضرت را ساختند، بنی اسد بودند.
۶۵ق. مختار گنبدی از آجر و گچ ساخت و دو در برای آن قرار داد.
۱۳۲ق. ابوالعباس سفاح، در کنار مرقد، بنای سرپوشیده ای دیگر ساخت.
۱۴۶ق. ابوجعفر منصور، این بنای سرپوشیده را ویران کرد.
۱۵۸ق. مهدی عباسی، آن را از نو بنا کرد.
۱۷۱ق. هارون، بنا را ویران کرد و درخت سدری هم که در کنار آن بود، برید.
۱۹۳ق. امین، بنای حرم را از نو برپاکرد.
۲۳۶ق. متوکل عباسی، بنا را ویران کرد و زمین آن را شخم زد.
۲۴۷ق. منتصر عباسی، بنای حرم را بازسازی کرد، علویان و پیشاپیش همه، سید ابراهیم مجاب به تدریج به زیارت امام و سکونت گزیدن در جوار مرقد امام روی آوردند.
۲۷۳ق. تجدید بنا به دست محمد بن محمد بن زید، رهبر قیام طبرستان.
۲۸۰ق. داعی علوی گنبدی بر فراز قبر ساخت.
۳۶۷ق. عضد الدوله دیلمی، گنبدی با چهار رواق و ضریحی از عاج ساخت و برای شهر، برج و بارو بناکرد.
۳۹۷ق. عمران بن شاهین، مسجدی به نام خود متصل به رواق، بنا کرد.
۴۰۷ق. بر اثر سقوط دو شمع، حرم در آتش سوخت. حسن بن سهل وزیر، آن را بازسازی کرد.
۴۷۹ق. ملکشاه سلجوقی، دیوار پیرامون حرم را نوسازی کرد.
۶۲۰ق. الناصر لدین الله عباسی، ضریحی برای مرقد امام ساخت.
۷۶۷ق. سلطان اویس جدایری، گنبد داخلی را ساخت و صحنی بر گرد مضجع امام بناکرد.
۷۸۶ق. سلطان احمد اویس، دو گلدسته طلا بنا کرد و صحن را توسعه داد.
۹۱۴ق. شاه اسماعیل صفوی، حاشیه‌های حرم را تذهیب کرد و ۱۲ چراغدان طلا، به حرم هدیه کرد.
۹۲۰ق. شاه اسماعیل صفوی، صندوقی از چوب ساج برای ضریح ساخت.
۹۳۲ق. شاه اسماعیل صفوی دوم، ضریح مشبک و زیبایی از نقره، به مرقد امام هدیه کرد.
۹۸۳ق. علی پاشا، ملقب به وندزاده، گنبد را نوسازی کرد.
۱۰۳۲ق. شاه عباس صفوی، ضریحی مسی ساخت و گنبد را کاشی کاری کرد.
۱۰۴۸ق. سلطان مراد چهارم (عثمانی)، دستور داد گنبد را از بیرون با گچ سفید کنند.
۱۱۳۵ق. همسر نادرشاه، اموال فراوانی را برای نوسازی گسترده در حرم امام، در اختیار گذاشت.
۱۱۵۵ق. نادرشاه افشار، بناهای موجود را تزیین کرد و هدیه های گرانبهایی به گنجینه هدیه داد.
۱۲۱۱ق. آقا محمدخان قاجار، دستور داد گنبد را طلا کنند.
۱۲۱۶ق. یورش وهابیها به کربلا و ویران کردن ضریح و رواق و ربودن اموال حرم.
۱۲۲۷ق. فتحعلیشاه قاجار، دستور داد بنا را نوسازی و ورق‌های طلای روی گنبد را تعویض کنند.
۱۲۳۲ق. فتحعلیشاه قاجار، ضریح نقره ای ساخت و ایوان را طلاکاری کرد.
۱۲۵۰ق. فتحعلیشاه قاجار، گنبد و بارگاه را نوسازی کرد و گنبد حرم ابوالفضل(ع) را نیز برپا کرد.
۱۲۷۳ق. ناصر الدین شاه، گنبد و بخشی از طلاکاری آن را نوسازی کرد.
۱۴۱۸ق. با شروع انتفاضه، صدام گنبد را به توپ بست و قسمتی از طلاکاری آن از بین رفت.
۱۴۲۸ق. مسقف شدن صحن با سبک جدید.
۱۴۳۱ق. طلاکاری گلدسته‌های حرم ابوالفضل(ع).

پانویسEdit

1 }}
  | references-column-width
  | references-column-count references-column-count-{{{1}}}
 }}

| {{#اگر:|references-column-width}} }} {{

  1. اگر:|mw-content-ltr" dir="ltr" style="margin-left:2px}}" style="{{
  2. اگر: {{{1}}}

| {{#اگرخطا: {{#اگرحساب: {{{1}}} > 1 }}

 | column-width: {{{1}}}; -moz-column-width: {{{1}}}; -webkit-column-width: {{{1}}};
 | column-count: {{{1}}}; -moz-column-count: {{{1}}}; -webkit-column-count: {{{1}}};
 }}

| {{#اگر:|column-width: {{{عرض}}}; -moz-column-width: {{{عرض}}}; -webkit-column-width: {{{عرض}}};}} }} {{

  1. گزینه:

| کوچک = font-size:small; | ریز = font-size:smaller; }}">

  1. راهنمای مصور سفر زیارتی عراق، صص۲۴۴-۲۴۶.
1 }}
  | references-column-width
  | references-column-count references-column-count-{{{1}}}
 }}

| {{#اگر:|references-column-width}} }} {{

  1. اگر:|mw-content-ltr" dir="ltr" style="margin-left:2px}}" style="{{
  2. اگر:

| {{#اگرخطا: {{#اگرحساب: 1 > 1 }}

 | column-width: {{{1}}}; -moz-column-width: {{{1}}}; -webkit-column-width: {{{1}}};
 | column-count: {{{1}}}; -moz-column-count: {{{1}}}; -webkit-column-count: {{{1}}};
 }}

| {{#اگر:|column-width: {{{عرض}}}; -moz-column-width: {{{عرض}}}; -webkit-column-width: {{{عرض}}};}} }} {{

  1. گزینه:

| کوچک = font-size:small; | ریز = font-size:smaller; }}">

منابعEdit

  • علوی، احمد، راهنمای مصور سفر زیارتی عراق، قم: معروف، ۱۳۸۹ش.